آیت الله معظم سیّد محمّد حسین مرتضوی لنگرودی
فقیه وارسته حضرت آیت الله معظّم آقای حاج سیّد محمّد حسین مرتضوی لنگرودی مدّ ظلّه، فرزند ارشد فقیه عظیم الشأن مرحوم آیت الله العظمی حاج سیّد مرتضی لنگرودی قدّس سرّه، و جدّ مادری حجت الاسلام و المسلمین استاد سید محمد صادق علم الهدی می‌باشند، معظّم له به سال 1347 هـ . ق (1307 هـ . ش) در نجف اشرف دیده به جهان گشودند. تحصیلات حوزوی خود را در همان شهر، تحت اشراف والد مکرّمشان با شور و جدّیّت بسیار آغاز نمودند و سپس در معیّت ایشان به حوزه علمیّه تهران هجرت کرده و در کنار حضور مستمرّ در دروس فقه و اصول والد علاّمه خود، از محضر اساتید بزرگ حوزه علمیّه آن روز تهران از جمله حضرات آیات: شیخ محمّد‌تقی آملی، شیخ ابو‌الحسن شعرانی و میرزا مهدی الهی قمشه‌ای بهره‌های وافری بردند.
در سال 1367 هـ . ق به منظور تکمیل تحصیلات دینی خود وارد حوزه علمیّه قم شدند و پس از عزیمت والد معظّمشان به قم، علاوه بر شرکت در دروس فقه و اصول آن مرحوم، از محضر اساتید مبرّزی چون آیت الله العظمی بروجردی ـ قدّس سرّه ـ در فقه، آیات عظام خمینی و شیخ عبدالنّبیّ اراکی در اصول و علاّمه طباطبایی ـ قدّس سرّهم ـ در حکمت و فلسفه کسب فیض نمودند و به دریافت اجازات شفاهی و کتبی مفتخر شدند.
معظّم له از سال 1380 هـ . ق در پی اصرار عدّه‌ای از مؤمنین به امر والد مکرّم و بر خلاف میل شخصی خود، به تهران رجعت کرده، امامت و تولیت مسجد و حوزه علمیّه فتحیّه را عهده‌دار شده و در کنار تألیف و تحقیق، از سال 1386 هـ . ق (1345 هـ . ش) به تدریس درس خارج فقه و اصول پرداختند و ـ بحمدالله ـ تا هم اینک به این قبیل فعّالیّت‌های علمی اشتغال تامّ و مدام دارند. از مؤلّفات ایشان (که بعضاً مطبوع یا در حال تحقیق و طبع است) می‌توان به حاشیه عروه، الرسائل التسع، ستّ رسالات، القواعد الفقهیّه و المصابیح اشاره کرد.
معظّم‌له در کسب مراحل عالی معنوی، همّت بلندی دارند و در زهد و تقوی و پرهیز از شهرت، از نوادر روزگار خود هستند.
از باقیات صالحات ایشان تأسیس دو مدرسه علمیّه به نام والد معظّمشان در قم است که مورد استفاده و استقبال طلاّب و فضلا می‌باشد.